Zasiadam do biurka. Słońce leniwie pada na kubek z kawą i na przepiękne niezapominajki – pamiątka dzisiejszego wydarzenia. I choć część mnie chciałaby to przemilczeć,
Kategoria: Slow life
O czym marzysz, Jezu, patrząc na mnie?
Tegoroczny Wielki Post to też Wielka Pustynia. Brak emocji, zmęczenie, zagłuszanie ciszy, uciekanie przed osamotnieniem, momenty takiej wewnętrznej pustyni. Wydawać by się mogło – nic
Potrzeby chlebowe
Pierwszy raz usłyszałam o nich jakiś rok temu, kiedy w ciepły wieczór wyszłam do ogrodu by spędzić trochę czasu z ks. Grzywoczem w słuchawkach. Chciałam
A myśmy się spodziewali…
Bardzo cienka jest granica między spodziewaniem, a rzeczywistością. Na tyle cienka, że czasami łatwo przegapić moment, w którym te dwa aspekty się na siebie nakładają.
Co było gorzkie stało się słodkie – o Franciszkowym prowadzeniu
Siedziałam kiedyś w małym pokoju i usłyszałam: Edyta, zobacz, że to co oferuje dzisiejszy świat na początku jest bardzo przyjemne, ale później staje się gorzkie.
Hygge – mój cichy sposób na szczęście
Pamiętam, że książka o duńskim kluczu do szczęścia pierwszy raz trafiła w moje ręce kilka lat temu w małej krakowskiej księgarni i już wtedy doszczętnie
Wino i mleko
Nigdy nie sądziłam, że jedno zdanie i to jeszcze usłyszane zupełnie przypadkiem, choć w bardzo ważnych okolicznościach, jest w stanie tak mocno wyryć się w
Obecnie chcę kochać – o obecności
Jak to jest być obecnym? Robić dokładnie jedną rzecz naraz i nie myśleć o kolejnych. Przyjmować chwilę ze wszystkim co daje. Czasami objąć się we
Duchowość na wakacjach
Samotny spacer tuż po zachodzie słońca. W ręce tylko aparat, na nogach sandały, a w środku tęsknota. Nienasycenie. Jakieś marne próby uchwycenia piękna, które jest
Wdzięcznie o wdzięczności
Wdzięczność stała się kompasem wskazującym na Tego, od którego wszystko dostaję. Za darmo. Nadaje każdemu dniowi smak i kolor błogosławieństwa. O jej sile i pozytywnym,