Brat Franciszek życzy prawdziwego pokoju z nieba

Prawdziwy pokój z nieba – piękne życzenie. Musimy być naprawdę cenni w oczach Franciszka i samego Boga, że chce nam tak dobrze życzyć. Kim jest człowiek, że o nim pamiętasz? Jak wielka jest nasza wartość, że Bóg chce przychodzić, choć my nie zawsze tego chcemy?

Co więcej, chodzi tutaj o p r a w d z i w y pokój, nie jakąś tanią namiastkę. Franciszek w swoim Liście, pragnie życzyć nam autentycznego pokoju dla naszych ciągle pospieszanych, zagubionych, samotnych serc. To ogromny dowód na jego orędownictwo za każdym człowiekiem, zwłaszcza tym najmniejszym. To chyba ten pokój z nieba, który ogarnia serce, kiedy próbuje się być po prostu dobrym człowiekiem, kiedy słucha się siebie i innych, kiedy w codzienności odkrywa się Jego działanie i prowadzenie.

Myślę sobie, że taki pokój przychodzi razem z Nim, Bogiem objawiającym się w Swoim słowie. A dodatkowo dzisiaj w kościołach rozbrzmiał piękny refren psalmu:

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie.

A dobra i pełna nadziei wiadomość jest taka, że On chce przyjść szczególnie w tym czasie. Teraz. Do takiego życia jakie masz. Nie muszę czekać ‘na lepszy czas’, nie muszę zasługiwać. Tak naprawdę nic nie muszę, a On i tak jest. Jak w tej ciszy, która teraz panuje w moim mieszkaniu zamknę oczy i uświadomię sobie, że On jest – w moim oddechu, w sercu, które bije dobrze znanym Mu rytmem, jak uświadomię sobie, że jest w każdym człowieku, którego daje mi spotkać… To Jego słowa z dzisiejszej Ewangelii jeszcze cieplej otulają zmęczone serce:

Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie.

Wystarczy to, co już jest. Nie muszę za niczym biec. Ale też ogromna obietnica, że skoro nie potrafię jeszcze dostrzec tego szczęścia to On przyjdzie i oświeci moje oczy.

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą 
i oświeci oczy sług swoich.

Tylko bądź. Oddychaj.

Słychać tylko szczęśliwy, miarowy oddech człowieka, który uświadamia sobie, że żyje w obecności Boga. Marana tha – przyjdź Panie Jezu. Przyjdź do mnie.